Autor Wiadomość
Logos
PostWysłany: Czw 20:19, 26 Lip 2007    Temat postu:

zaburzenia nerwicowe, depresje, fobie
nerwice, jąkanie i zacinanie, fobie, anoreksja i bulimia, depresje i uzależnienia
http://nerwica.pun.pl/viewforum.php?id=6
.
Dla skrzywdzonych
http://nerwica.pun.pl/viewforum.php?id=3
.

Foto:Władysław Pitak (logopeda,muzykoterapeuta) w towarzystwie rehabilitantek z sanatorium "Wielka Pieniawa" w Polanicy Zdroju

#

medycyna konwencjalna i naturalna
logopedia - muzykoterapia - psychoterapia - rehabilitacja – neuroterapia
http://nerwica.pun.pl/viewforum.php?id=7
.
O wszystkim
Piszemy o swoich zainteresowaniach, planach i marzeniach oraz osiągniętych sukcesów pozaterapeutycznych
http://nerwica.pun.pl/viewforum.php?id=4
.

foto: Kuracjusze korzystają z zabiegów relaksacyjnych w opracowaniu Władysława Pitaka
#

Kupię - sprzedam - wykonam - zatrudnię
oferty gabinetów terapeutycznych, stowarzyszeń i fundacji, kursy, szkolenia, warsztaty i seminaria
http://nerwica.pun.pl/viewforum.php?id=5
Logos
PostWysłany: Nie 13:31, 08 Lip 2007    Temat postu:



Podwójny album DVD z ćwiczeniami relaksacyjnymi :

1. Relaks progresywny Jacobsona + Trening autogenny Schultza
2. Jak radzić sobie ze stresem + omówienie technik relaksacyjnych

w opracowaniu i wykonaniu Władysława Pitaka
w propomocyjnej cenie 40,- zł.

Zamówienia:

logos@logos.pomorze.pl
tel.094-340-60-06
Płatne przy odbiorze

Naprawdę warto.
Logos
PostWysłany: Śro 21:23, 30 Maj 2007    Temat postu: TRENING AUTOGENNY dla DZIECI

TRENING AUTOGENNY SCHULTZA jest drugą, znaną techniką relaksacji. Opiera się on na działaniu autosugestii i wymaga umiejętności koncentracji umysłowej. Warunkiem jego skuteczności jest więc dojrzałość systemu nerwowego. Z tego względu nie jest stosowany wobec osób opóźnionych w rozwoju intelektualnym , z trudnościami w koncentracji czy objawami niepokoju ruchowego. Warto tu jednak odnotować próbę, jaką wykonała A. Polender stosując pewne elementy treningu autogennego w grupie dzieci w wieku przedszkolnym.

Ponieważ młodsze dzieci nie mają wglądu we własne stany psychiczne, ani też nie potrafią obserwować funkcjonowania swego organizmu, autorka postanowiła wykorzystać mechanizm identyfikacji i naśladownictwa w celu wywołania stanów organicznych. W tym celu zastąpiła oryginalną instrukcję specjalnie ułożoną bajeczką, w której duży nacisk położyła na nastrój spokoju oraz uczucie ciężkości i ciepła w kończynach. Polender uzyskała pozytywne rezultaty wśród dzieci od 4 roku życia.

W mojej praktyce terapeutycznej z dziećmi w wieku 5-7 lat,, a także wśród dzieci w wieku 7-10 lat w sanatorium otolaryngologicznym SLONECZKO" w Kołobrzegu, przez wiele lat posługiwałem się tekstem stosowanym w Sanatorium Przeciwastmatycznym w Gdańsku-Oliwie. Do treningu zmontowałem podkład muzyczny składający się z onomatopeicznych fragmentów muzyki J.M.Jarre'a.

Część I. Dzieci inscenizują grę, w której wcielają się w postaci wymieniane w bajce:

"Pewnego razu Miś Uszatek poszedł na wycieczkę do lasu. Świeciło słonko, było ciepło i wesoło. W lesie spotkał swoich dobrych przyjaciół, z którymi zawsze się bawił. Porozmawiał z jeżem...., poskakał po łące z zajączkiem..., poganiał za wiewiórką..., pograł w piłkę z kangurkiem... Po wesołej zabawie Misiu poczuł się bardzo zmęczony i powędrował do domu."

Część II. Wszystkie dzieci staja się Misiem Uszatkiem i kładą się na leżakach:

"Mamusia czekała już na Misia Uszatka i przygotowała mu ciepłe i miękkie łóżeczko. Pomogła mu zdjąć ubranko i ułożyła do snu. W pokoju było cichutko, bo wszystkie zabawki już spały.

- Misiu ułożył się wygodnie, zamknął oczka, rozprostował nóżki i rozluźnił rączki.

Teraz Uszatek oddycha równo i spokojnie. Jest mu dobrze, przyjemnie i miękko.

Leży Mis Uszatek i tak sobie myśli: Jest mi dobrze. Oddycham lekko, równo i spokojnie. Wszystkie zabawki teraz śpią. Za chwilę i ja zasnę.

- Czuje, jak moja prawa ręka staje się ciężka. Jest już bardzo ciężka. Jest już tak ciężka jak duży kamień na drodze. Jest już tak ciężka, że nie mogę jej podnieść.

- Czuję, jak moja lewa ręka staje się ciężka. Jest już bardzo ciężka. Jest już tak ciężka, jak duży kamień na drodze. Jest już tak ciężka, że nie mogę jej podnieść.

- Oddycham lekko, równo i spokojnie.

- Nóżki też są leniwe.

- Najpierw prawa nóżka staje się ciężka, coraz cięższa. Jest już tak ciężka, że nie chce mi się nią ruszać.

- Lewa nóżka staje się ciężka, coraz cięższa. Jest już tak ciężka, że nie chce mi się nią ruszać.

- Głowa leży spokojnie. Czuje się dobrze. Jest bardzo cicho i spokojnie.

- Oddycham lekko, równo i spokojnie.

- Oddycham lekko.

- Oddycham równo.

- Oddycham spokojnie.

- Czuję ciepło w rączkach i nóżkach. Coraz więcej ciepła.

- Ciepło jest w brzuszku, całe ciało jest ciepłe, jak w ciepłej kąpieli.

- Czuję się dobrze.

- Jest mi przyjemnie i dobrze.

- Sen zamyka mi oczka. Zasypiam , zasypiam.

III Część. Pobudzenie i powrót do zabawy w rytmie skocznej muzyki:

- Otwieram oczy. Czuje się jak po przebudzeniu z głębokiego i przyjemnego snu.

- Podnoszę do góry ręce, przcciągam się.

- Jestem wypoczęty i radosny.

- Jest mi wesoło i biegam radośnie z innymi dziećmi...


Opr. Władysław Pitak - logopeda, muzykoterapeuta

Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group